Yaşanmamış Yıllar

senaryo yazıyorum

evet 10. bölümü

Nazlı demiş ki:

Tuğba abla dediklerinde haklısın şunun dışında ''yazan herzaman kaleminden dökülenlere bayılır ve kendini rakipsiz görür'' öyle birşey düşünmüyorum tamam bazen olaylar yazana güzel gelebilir yazarken eğlenebilir ama rakipsiz görmem kendimi yani sonuçta burada öylesine eğlenmek için yazıyoruz Profesyönel senaristte değiliz. Bu arada bu bölümü yazarken bende çok sıkıldım bu bölüm biraz böyle geçiştirmeye geldi. Ama devamı güzel olacak inşAllah tabi yazabilirsem.

inş. güzel olcağından şüphem yok zaten .. yazabilirsem ne demek tabikide yazacak sın !

13. bölümü merakla bekliyoruz hadi hayırlısı bakalım

Sonunda yazabildim ama yine pek olmadı galiba böyle idare ediverin


13.BÖLÜM

1 Yıl Sonra

(Arda, Leyla, Ceylan ve küçük kardeş Nazlı artık hep birlikte yaşıyorlardır. Eskisi gibi olamayacaklarını biliyorlardır ama bir Umut bekliyorlardı işte… Leyla ile osman barışmıştır Leyla zorda olsa affetmiştir. Öykü eski restoranttaki işine geri dönmüştü. Tenzile hanım Anıl’ın ölümünden sonra İzmir’e kardeşinin yanına gitmişti. Ceylan artık avukattır… kendi bürosunda çalışıyordur. Leyla işten ayrılmıştır herşey tamam olduğunda osmanla klinik çacaklardır. Herşey yolunda gidiyordu ama Anne ve Babalarını bulamamış, olanlara anlam veremiyorlardı. Nazlı’yı neden bırakmışlardı. Bütün bu soruları cevaplamalılardı. Çünkü; hayatlarının neden karardığını öğrenmek istiyorlardı. Umut ve hacer teyze kendi hallerinde yaşayıp gidiyorlardı İşletme bitirmiş olan Umut Arda’nın şirketinde çalışıyordur. Umut Ceylanla, Arda ise Öyküyle nerdeyse evlilik noktasına gelmişlerdir ama Leyla ile Osmanda hiç birşey yoktur. Bu durum Leylanın canını çok sıkar.)

Mekan/Arda, Ceylan, Leyla ve Nazlı’nın yaşadığı ev – Pazar-Zaman/Akşam

Leyla: Görüyorsun değilmi hiç aramıyor. Ben nöbetçiyken sürekli arıyordum.
Ceylan: Aman abla taktığın şeye bak. İstifa etmeseydin
Leyla: Yok iyi böyle ya azcık kafamı dinlerim.

(Kapı çalar..)

Ceylan: Ben açarım yengecik gelmiştir nede olsa…

(Gelen öyküdür. Otururlar sohbet ederler. Öykü gider. Sabah olur.)
Mekan/Çay bahçesi
(Öykü ile Arda Kahvaltıyı dışarda yapmaya çıkarlar.)

(Öykü masadaki bardağa elini çarpar ve yere düşürür.)
Öykü: Ayy… gitti bardak…
(Arda güler.)
Öykü: Neden gülüyorsun Arda çok mu komik
Arda: Amana man alınırmışta. Tamam gülmedim.
Öykü: Of of nolacak benim bu sakarlığım.
Arda: Ben seni böylede seviyorum merak etm sen.
Öykü: Sonra pişman olma ama sevdiğine.
Arda: Olmam olmam merak etme. Uzun bir zamandan ,15 sene kadar uzun bir zamandan sonra ilk defa gerçekten mutluyum…
Öykü: Daha da mutlu olacaksın. Olacağız.
Arda: İnşallah… Neyse şirkete gitmeliyim artık.
Öykü : Tamam kalkalım.
Arda: Garson…! Hesap…

Mekan/Ceylanların oturduğu ev sokağı

(Ceylan işe gidiyordur. Birden biri önüne atlayıverir.)
Ceylan: ahh
Necati: Merhaba Ceylan hatıladınmı beni
Ceylan: Sen nerden çıktın be hapiste değilmiydin sen
Necati: Senin için kaçtım. Yürü benimle geliyorsun. O yanındaki çocuk varya Umutmudur nedir oda görecek gününü
Ceylan: Nediyorsun sen ya bırak beni

(Biran devriye gezen Polis sireni sesi gelir bunu duyan Necatinin eli ayağına dolaşır.)

Necati: Şimdi gidiyorum ama yine görüşeceğiniz. O Umutlada… (der ve gider.)

Ceylan: Offf (ağlıyordur. Geri eve döner..)

(Kapıya gelir. Titriyordur anahtarı bulamaz. Kapıyı çalar.)

Leyla: Ceylan noldu sana.

(içeri girerler. Arda’ya haber verirler oda gelir. Olanları aAnlatır.)

Ceylan: Napıcaz.
Arda: Polise haber verelim ben arıyorum. Bi arkadaşım vardı komiser. (içeri geçer arar.)

Ceylan: Abla ya Umut’a birşey yaparsa.
Leyla: (sarılır) Merak etme canım birşey olmaz…

(Arda gelir.)

Arda: Tamam konuştum. Bakacaklar işte… Sen gitme bugün işe
Ceylan: Tamam.
Arda: Ben çıkıyorum şirkete gidiyorum. Aslında gitmezdim ama bi ton iş var hepsini halledemez Umut. Siz dikkatli olun.
Leyla: Tamam.

(Akşam olur. Umut biraz erken çıkmıştır işten eve dönüyordur birden Necati silahla önüne çıkar.)

Umut: Sen
Necati: Evet ben. Yürü benimle geliyorsun Ceylanı benden almak neymiş göreceksin.
Umut: Ben onu senden almadım. O seni zaten sevmiyordu.
Necati: Sus! Yürü

(Zorla götürür.)

1 saat sonra Ceylanın telefonu çalar.

Ceylan: Gizli numara. Alo
Necati: Merhaba ceylan benim Neco
Ceylan: Ne arıyorsun beni ya manyakmısın sen
Necati: Bi dinle istersen bak yanımda kim var.
Umut: Ceylan..
Ceylan: Umut…

13.Bölümün Sonu

yo güzel olmuş

Libâ-ul Hamd demiş ki:

Tövbeeee esftağfirullah kız o ne demek öyle.

hani olur ya olayları karıştıran işleri bozan

bak senn bizim nazlı piskopatlığa özenmiş

mimika demiş ki:

bak senn bizim nazlı piskopatlığa özenmiş

yok ya ben değilde özenti olan çok

çok güzel olmuş umut ölmesin ya bide arda öykü sahneleri olsa

inş. heyecanla bekliyorumm

vays çok güzel olmuş